Semiha sahneye çıktı. Bütün Türkiye’nin ve Avrupa’nın gözleri on yedi yaşındaki genç kızın üzerindeydi. Hiç heyecanlanmadı, sesi titremedi. Bir şarkı bundan daha güzel söylenemezdi ama derece vermek için dinleyenler,…
Bir türkü dilime dolanıyor. Hikayesini öğrenince masanın kenarına parmaklarımla ritm tuttuğum anlar aklıma geliyor utanıyorum. Gencecik fidanların geriye dönemeyeceklerini bildikleri bir yolculuğa güle oynaya, ölümle alay edercesine çıkarlarken yaktıkları türküyü…
On bir yaşındaki oğlum, “Gece on ikide bilgisayarı açabilir miyim? Ortaçağ ejderhamı gezintiye çıkarmam gerekiyor.” diye sorduğunda şaşırmıyorum. Sonuçta üçbeş internet sayfası karıştırıp, kuşakları, kuşaklar içindeki pozisyonları, pozisyonlar içindeki rolleri…
Yağlı lokmaları boğazından rahatça indirişine, yıllarca çalıştığın halde sahip olamadığın ve yıllarca çalışsan sahip olamayacağın evde rahatça yaşayışına, sevgilisine, karısına, çocuğuna rahatça sarılışına ve zerre kadar suçluluk duygusu duymadan yaşayıp…
Sayfalar sürecek bir öyküyü, ana sütü gibi tertemiz birkaç sözcükle anlatabilir misiniz? İnsanın ruhunu okşayan o güzel seslerden birisinin sahibi, hüzünlü bir uzun havanın sözlerine asıldığı anda, hazin bir yaşamın…
Elmanın içini kemirerek dışarıya çıkmaya çalışan küçük ama çıktığında kocaman bir canavara dönüşecek kurtçuktu fikir. Yanlışı görüp de susan yanlış yapan kadar günahkâr, bana dokumuyorsa yaşasın diyen en az yılan…
Bir kerede yuvasını bulup yerine oturan vidalı çivilerden biri dile gelse, “Beş yıldır burada, sapasağlam, sımsıkı, dimdik ayaktayım. Görünen o ki en az bir beş yıl daha kıpırdamam yerimden” dese,…
Plüton gezegen değil cüce gezegenmiş. Vay arkadaş buluşa bak. Cipsi, kolayı bırak, git kendini iki sene hapset. Ne buldun? Plüton cüceymiş. Boş işler bunlar.
“Bu kadar mı? Yetmez. Daha çok satmalısın? Para satıyoruz para. Bizde durdukça kıymeti yok onlarda dursun. Fazlasıyla iade ederler
En yakın yıldızın ışığı dünyaya dört senede ulaşır Sevgi emek ister derken, senin ve benim dışımdaki dünyayı, topraktaki karıncadan o sonsuz kara boşluktaki yıldıza kadar emek verenleri görmemek ve sevgimizi…